Kısa Tarihçe

Safranbolu Amasya iline bağlı büyük bir ilçemizdir. Safranbolu Evleri, Türk kent kültürünün günümüzde yaşamaya devam eden en önemli yapı taşlarıdır. İlçe merkezinde 18. ve 19.yy. ile 20.yy. başlarında yapılmış, yaklaşık 2000 geleneksel Türk evi bulunmaktadır.

Geleneksel Safranbolu evinin dokunsal betimlemesine zemin katından başlayabiliriz. Zemin katın duvarlarına dokunduğunuzda hissettiğiniz girintili çıkıntılı doku, evin taş duvarlarını temsil etmektedir. Evin iki girişi bulunur: İnsanların eve girdiği kapının ahşap dokusu, dikey çizgilerle gösterilmiştir. Kapının üstünde, kapıyla ve birbiriyle bağlantılı aydınlatmayı sağlayan üçgenimsi 3 cam bulunur.  Kapının olduğu evin ön yüzünden sola doğru dokunarak devam edip evin köşesini döndüğünüzde, yine ahşaptan çift kanatlı daha büyük bir kapıya ulaşacaksınız. Bu kapı evin ahır kapısıdır.

Zemin katın taş duvarlarından birinci kata doğru ilerlediğimizde, parmağınızla takip edebileceğiniz yatay olarak yerleştirilmiş şeritler, evin yapımında kullanılan ahşap karkası temsil eder. Evi çerçeveleyen bu ahşap karkas aynı zamanda dikey olarak da evin köşelerinden çatıya kadar devam eder. (nereye kadar)

Birinci katın her cephesinde, dikey dikdörtgen şeklinde 4 pencere bulunur. Pencerelerde, evden dışarısının görünmesini sağlayan ama dışardan evin içinin görünmesini engelleyen kafesler bulunmaktadır. Bu kafesleri temsil eden, yatay ve dikey şeritlere dokunabilirsiniz.

Yukarıya doğru devam ettiğinizde evin ikinci katının cumbalı yapısını destekleyen ahşap payandalara (desteklere) dokunabilirsiniz. İkinci katta, her köşede birer tane olmak üzere dört cumba ve her cumbayı destekleyen, ikisi bir cephede ikisi diğer cephede olmak üzere dört payanda bulunur. Evin birinci katının herhangi bir köşesini takip ederek ikinci kata doğru çıktığınızda köşenin sağında ve solunda yer alan iki payandaya birden dokunabilirsiniz.

Evin ikinci katında, dikey yerleştirilmiş dikdörtgen şeklinde ikisi sol taraftaki cumbada, ikisi ortada ve ikisi sağ taraftaki cumbada olmak üzere, 6 pencere bulunur. Pencereler birinci kattaki pencerelerle ortak özelliklere sahiptir.

İkinci kat diğer katlara göre daha basıktır. Gündelik yaşam orta katta geçer. Soğuk kış günlerinde bu katın ısıtılması daha kolay olur.

İkinci katın üzerinde bulunan çatı, her cephenin üzerinde, ortaya doğru yükselen bir üçgen oluşturarak ortada birleşir. (nasıl birleşir) Çatı, yarım silindir şeklinde kiremitlerle döşenmiştir. Çatının üzerinde dikdörtgen prizma şeklinde bir de baca yer alır.